Κυριακή 6 Μαρτίου 2016
THE EYE OF TRUTH - PROAGGELOS
AN ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΝΘΡΩΠΙΑ
ΕΛΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ
ΑΝΟΙΞΕ ΚΑΡΔΙΑ
ΚΙ ΕΤΟΙΜΑΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΘΕΙΣ
ΤΗΕ ΕΥΕ OF TRUTH
ΣΤΕΚΟΜΑΙ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ
ΚΟΙΤΩ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΒΛΕΠΩ ΚΙ ΑΛΛΟ ΤΟΙΧΟ
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΜΑ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ
ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ ΨΥΧΗ ΜΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΟΥ (ΓΙΑ ΛΙΓΟ) ΓΙΝΕ
ΠΡΩΤΑ ΔΙΩΞΕ ΚΑΘΕ ΛΟΓΙΣΜΟ ΑΠ’ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ
ΞΕΧΝΑ ΚΑΘΕ ΛΑΘΟΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΟΝΕΙΡΟ ΣΟΥ
ΣΒΗΣΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΑΠΟ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΗ ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΠΕΣ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΝ ΨΕΥΤΙΑ ΣΟΥ
ΞΕΧΝΑ ΟΣΟΥΣ ΠΛΗΓΩΣΕΣ ΚΑΙ ΟΣΟΥΣ ΣΕ ΠΛΗΓΩΣΑΝ
ΞΕΧΝΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΤΟ ΤΙ ΠΗΡΕΣ ΚΑΙ ΤΙ ΔΩΣΑΝ
ΣΗΚΩΣΕ ΨΗΛΑ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΟ
ΕΙΤΕ ΜΑΥΡΟ, ΕΙΤΕ ΑΣΠΡΟ, ΑΣ ΤΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΟΛΑ ΚΑΤΩ
ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ. ΛΟΓΙΚΟ.
ΑΝ Μ’ ΗΞΕΡΕΣ ΔΕ Θ’ ΑΚΟΥΓΕΣ ΤΟΝ ΠΟΘΟ ΜΟΥ ΑΥΤΟ
ΜΗΝ ΨΑΧΝΕΙΣ. ΜΗΝ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ. ΞΕΡΩ ΚΑΛΑ ΤΙ ΤΡΕΧΕΙ.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΑΠΕΧΕΙ.
ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΤΥΠΑ
ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΝΑ ΣΤΕΛΝΟΥΝΕ ΣΑΝ ΤΗΛΕΟΜΟΙΟΤΥΠΑ
Ο,ΤΙ ΠΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΜΕ
ΑΠΛΩΣ ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ Ν’ ΑΠΕΧΟΥΜΕ
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ ΜΟΝΟ ΛΙΓΟΙ
ΚΙ ΑΠ’ ΟΣΟΥΣ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΝΕ, ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΧΟΥΝΕ ΦΥΓΕΙ
ΠΕΡΑΣΑ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ
ΚΑΙ Σ’ ΟΛΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΣ ΗΤΑΝΕ Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ
ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΡΟΤΥΠΟ ΑΝΕΚΑΘΕΝ Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ
ΜΟΝΙΜΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ
ΣΥΧΝΑ-ΠΥΚΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΑ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ
ΥΠΗΡΧΑΝΕ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΦΗΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ
ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΣΑΝ ΣΤΟΡΓΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕ
ΣΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΤΟ ΤΕΛΟΣ, ΝΕΟ ΔΡΟΜΟ ΥΦΑΙΝΕ
ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΥ ΑΓΚΑΘΙ ΦΥΤΡΩΝΕ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ
ΠΟΤΕ ΤΗΣ ΔΕ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ Η ΤΥΧΗ ΜΟΥ ΤΕΤΡΑΦΥΛΛΑ
ΚΑΘΕ ΜΟΥ ΒΗΜΑ ΗΤΑΝ ΔΟΣΜΕΝΟ ΑΠ’ ΤΟ ΘΕΟ ΜΟΥ
Η ΠΡΟΣΚΑΙΡΗ ΘΛΙΨΗ ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΕΡΙΚΟ ΜΟΥ
ΑΝΕΠΤΥΞΑ ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΑΡΓΗΣΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΚΑΘΕ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ
ΕΤΣΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΗΚΑ Μ’ ΑΠΕΚΤΗΣΑ ΚΑΙ ΠΕΙΡΑ
ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΑ ΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΤΟΣΕΣ ΠΗΡΑ
ΔΕΝ ΑΦΗΣΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΠΛΑ ΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΜΑ ΑΠΟ ΘΕΟΥ ΠΝΟΗ
Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΜΟΥ ΖΩΗ ΔΕ ΔΕΙΧΝΕΙ ΕΞΥΠΝΑΔΑ
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΔΑ
ΙΣΩΣ ΜΕ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΚΑΘΩΣ 20 ΧΡΟΝΙΑ
ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ
ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΤΑΞΙΔΕΨΑ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΣΕ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΚΙ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ
ΤΗΣ ΕΔΕΙΞΑ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΧΑ ΧΤΙΣΕΙ
ΤΗΣ ΕΔΩΣΑ ΑΓΑΠΗ ΟΠΩΣ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΖΗΣΕΙ
ΟΤΑΝ ΟΙ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ ΜΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΕΥΣΑΝ
ΣΕ ΘΛΙΨΕΙΣ ΚΑΙ ΧΑΡΕΣ ΟΙ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ ΑΦΕΝΤΕΥΣΑΝ
ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ ΤΗ ΖΩΗ ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΗΡΘΕ
ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΠΙΣΩ ΜΑΣ ΗΡΘΕ
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΟΙΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ Ή ΠΟΙΟΣ ΟΧΙ
ΠΟΙΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ Η ΜΑΤΙΑ ΒΛΕΠΕΙ ΠΙΟ ΒΑΘΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΓΧΗ
ΗΓΕΤΗΣ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΟΣ ΣΧΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗΛΕΞΑΡΤΗΣΗΣ
ΣΧΕΣΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗΣ, ΣΥΜΒΟΛΗΣ ΜΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ
ΕΤΣΙ Ο,ΤΙ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΑΜΕ, ΠΙΣΩ ΜΑΣ ΚΙ ΑΝ ΗΡΘΕ
ΑΣΗΜΑΝΤΟ ΔΕΝ ΗΤΑΝΕ, ΟΥΤΕ ΝΗΞΗ ΥΠΗΡΧΕ
ΠΟΛΛΟΙ ΕΜΑΣ ΜΑΣ ΣΤΗΡΙΞΑΝ, ΦΤΩΧΟΙ ΩΣ ΕΠΙ ΤΟ ΠΛΕΙΣΤΟΝ
ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΠΛΟΣΙΟ ΑΝ ΔΕΙΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΦΤΥΣ’ΤΟΝ
ΜΕ ΝΟΙΑΖΟΥΝ ΜΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΓΕΜΑΤΟΙ ΚΑΛΟΣΥΝΗ
ΓΕΜΑΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ. ΟΧΙ ΚΡΥΨΙΝΟΙ.
ΑΝ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΕΛΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ
ΑΝΟΙΞΕ ΚΑΡΔΙΑ ΚΙ ΕΤΟΙΜΑΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΘΕΙΣ
Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΙΣ, ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ, ΜΗ ΦΟΒΗΘΕΙΣ
Ο,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΑΚΟΥΣΕΙΣ, ΝΑ ΠΑΤΑΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ
ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΑΘΕΡΟ ΣΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ
ΑΝΟΙΞΕ ΦΤΕΡΑ! ΘΑ ΣΟΥ ΜΑΘΩ ΝΑ ΠΕΤΑΣ!
ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΑΠ’ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΗΜΕΙΟ ΜΕ ΕΣΕΝΑ
ΕΧΩ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΜΕ ΣΕΝΑ
ΕΧΩ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΜΕ ΕΣΕΝΑ
ΑΠΛΩΣ ΔΕΙΧΝΟΝΤΑΣ ΑΓΑΠΗ, ΑΓΑΠΑΩ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ
ΔΕ ΦΟΒΗΘΗΚΑ ΝΑ ΔΩΣΩ ΠΟΤΕ ΑΠ’ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
ΔΕ ΦΟΒΗΘΗΚΑ ΝΑ ΔΕΙΞΩ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΟΣΑ ΔΕΝ ΤΑ ΔΕΝ ΕΔΕΙΞΑ, ΤΑ ΚΡΑΤΗΣΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ.
ΠΡΙΝ ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΚΑΝΕΝΑ
ΩΡΙΜΑΣΑ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ, ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΘΕΩΡΙΑ.
ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΥΣΤΕΡΑ ΠΕΡΑΣΑ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ
ΕΓΙΝΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΜΟΥ
ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΚΑΙ ΕΦΤΑΣΑ ΣΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ
ΕΖΗΣΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΚΙ ΑΚΟΥΣΑ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΜΟΥ
ΗΛΙΟΦΑΝΕΙΑ, ΒΡΟΧΗ, ΣΥΝΝΕΦΙΑ ΜΕΣ ΣΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΜΟΥ
ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΤΑ ΠΕΡΑΣΑ ΑΚΟΜΗ ΕΝΑΛΑΣΣΟΝΤΑΙ
ΑΠ’ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΕΦΥΓΑ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΑΛΛΑΣΣΟΝΤΑΙ
Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΕΖΗΣΑ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΟΥ
ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ Ή ΛΥΠΗΡΟ ΔΩΡΟ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ
ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ. ΑΠΛΩΣ ΑΦΕΣΟ, ΝΙΩΣΕ
ΚΙ Ο,ΤΙ ΠΙΣΩ ΣΕ ΚΡΑΤΑΕΙ, ΕΣΥ ΑΜΕΣΩΣ ΚΟΨΕ.
ΕΑΝ ΕΙΧΑ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΔΕ ΘΑ ΗΜΟΥΝΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ
Ή ΑΝ ΕΙΧΑ ΚΑΠΟΙΟ ΣΤΟΧΟ ΠΟΥ ΔΕ ΘΑ’ΤΑΝΕ ΚΙΝΟΥΜΕΝΟΣ
Ή ΑΝ ΕΙΧΑ ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΙΔΑ Ή ΤΗΣ ΚΙΡΚΗΣ
Ή ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΟΔΥΣΣΕΑΣ, ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ
ΕΙΜΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΜΕ Ο,ΤΙ ΠΑΛΕΨΑ ΝΑ ΕΧΩ
ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΖΗΣΩ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΛΕΟΝ ΚΑΤΕΧΩ
ΕΣΠΑΣΑ Ή ΑΚΟΥΣΑ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΙΩΠΗ
ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΑ ΜΑΖΙ Μ’ ΟΠΟΙΑ ΤΟ ΘΕΛΗΣΕ ΨΥΧΗ
ΕΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΛΟΙΠΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΟ ΘΕΟ ΜΟΥ
ΣΕ ΕΣΕΝΑ ΠΟΥ Μ’ ΑΚΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΘΕ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ
ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΑΣ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ
ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΤΟ ΚΑΡΝΕ ΜΟΥ
Pro Aggelos
Το καρνέ μου
MOY AΡΕΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΠΑ - PROAGGELOS
Κάπως έτσι άρχισαν όλα...Αγάπησα εμένα... Αγάπησα τον κόσμο... Τους ανθρώπους δηλαδή..
Κι έτσι ασχολήθηκα με τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά.
.. Με τα ενδότερα... Με τα ενδόψυχα... Και προσπάθησα να κάνω τους ανθρώπους να εμπιστευτούν... Ξανά... Τους ανθρώπους... Δεν ξέρω αν το πέτυχα... Σε κάποιους το πέτυχα... Σε κάποιους άλλους απέτυχα... Ίσως έφταιγα εγώ... Ίσως εκείνοι.
.. Όπως και να' χει... Δε θα ρίξω το φταίξιμο σε αυτούς... Εις το επανειδήν λοιπόν.
Προάγγελος
Κι έτσι ασχολήθηκα με τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά.
.. Με τα ενδότερα... Με τα ενδόψυχα... Και προσπάθησα να κάνω τους ανθρώπους να εμπιστευτούν... Ξανά... Τους ανθρώπους... Δεν ξέρω αν το πέτυχα... Σε κάποιους το πέτυχα... Σε κάποιους άλλους απέτυχα... Ίσως έφταιγα εγώ... Ίσως εκείνοι.
.. Όπως και να' χει... Δε θα ρίξω το φταίξιμο σε αυτούς... Εις το επανειδήν λοιπόν.
Πάντα έβλεπα το τέλος μα διαλέγα να το ζήσω.
Λατρευτικός Υμνος σε πινακίδες σφηνοειδούς γραφής
Το αρχαιότερο κομμάτι του κόσμου Μια πινακίδα σφηνοειδούς γραφής, αποκαλύπτει μουσικό κομμάτι 3.400 ετών. Ακούστε το εδώ ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΠΑΤΣΑ 24.01.2015 [Πηγή: www.doctv.gr]
Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, αρχαιολόγοι ανακάλυψαν αρκετές πήλινες πινακίδες από τον 14ο αιώνα π.Χ. στην αρχαία συριακή πόλη της Ουγκαρίτ. Ανάμεσα σε αυτές τις πινακίδες σφηνοειδούς γραφής, βρέθηκε και ένας λατρευτικός ύμνος που γράφτηκε πριν από 3.400 χρόνια και είναι το παλαιότερο κομμάτι μουσικής που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα. Το εύρημα είναι πολύ σημαντικό, διότι αποκαλύπτει ότι η μουσική κλίμακα και η αρμονία ήταν γνωστά από πολύ πιο πριν απ' όσο νομίζαμε και εξελίχθηκαν σε μεγάλο βάθος χρόνου. Η ψηφιακή εκδοχή στην οποία ακούγεται το κομμάτι μπορεί να μην έχει τη γλύκα και το βάθος των φωνών -που ήταν και το αρχικό όργανο των Σουμέριων-, όμως δίνει μια ιδέα της σύνθεσης, της μελωδίας και της αρμονίας του αρχαίου πολιτισμού, αν και ο ρυθμός δεν έχει αποσαφηνιστεί και είναι μαντεψιά. [Πηγή: www.doctv.gr]
The Oldest Song in the World
.jpg)
For fifteen years Prof. Anne Draffkorn Kilmer puzzled over clay tablets relating to music including some excavated in Syria by French archaeologists in the early '50s. The tablets from the Syrian city of ancient Ugarit (modern Ras Shamra) were about 3400 years old, had markings called cuneiform signs in the hurrian language (with borrowed akkadian terms) that provided a form of musical notation. One of the texts formed a complete cult hymn and is the oldest preserved song with notation in the world. Finally in 1972, Kilmer, who is professor of Assyriology, University of California, and a curator at the Lowie Museum of Anthropology at Berkeley, developed an interpretation of the song based on her study of the notation. (Fig. 1).
The top parts were the words and the bottom half instructions for playing the music. Kilmer, working with colleagues Richard L. Crocker and Robert R. Brown produced a record and booklet about the song called Sounds From Silence.
The song, it turns out, is in the equivalent of the diatonic "major" ("do, re, mi") scale. In addition, as Kilmer points out: "We are able to match the number of syllables in the text of the song with the number of notes indicated by the musical notations". This approach produces harmonies rather than a melody of single notes. The chances the number of syllables would match the notation numbers without intention are astronomical.
This evidence both the 7-note diatonic scale as well as harmony existed 3,400 years ago flies in the face of most musicologists' views that ancient harmony was virtually non-existent (or even impossible) and the scale only about as old as the Ancient Greeks, 2000 years ago. Said Crocker: "This has revolutionized the whole concept of the origin of western music."
Find Confirms Theory
My own interest comes from a book I wrote, The Origin of Music. which put forward the view that there is a natural foundation to the diatonic scale, that it has existed likely even from antiquity. In addition, the book espoused evidence showing that harmony, as well, existed in antiquity.
Music of various cultures, taken over a long evolutionary period, show patterns emerge (despite other differences) such as the universal use of octaves, 4th and 5ths, and the similarities underpinning the various musical scales between cultures. These facts led to the theory.
Thus, the oldest song known from a cuneiform document has provided major confirmation to this viewpoint. In turn, the theory may even now help to interpret the findings. Kilmer wrote: "I certainly do like and am profiting from The Origin of Music".
Why Do Scales, Keys and Harmony Exist?
At the earliest times in musical development, a sense for "melody" would not have occurred overnight. Prior to it, music often was the playing of single notes, assigned to various rituals, such as one gong for moon, another for sun, another for death, birth, etc., and played without much or any regard to their succession as musical melody of any sort. Scales might even be virtually non-existent as was harmony.
What is harmony for? After all, a single tone is more "pure" than any combinations of tones or chords, which are cluttered with overtones that are usually dissonant with each other. Why did humanity bother to add, to the relatively clean single tone, "harmony" notes (and therefore, greater dissonance)?
The answer is that harmony's function has evolved mostly to make the notes of melodies "connect" or to make their connection to each other melodically more apparent to the ear by making their common inner overtones audibly explicit in chords. It follows that harmony had no reason to exist among any people who are lacking scales. Scales are, historically, "congealed" or "generic" melody in the abstract.
Once scales developed (especially a favoured two, major and minor), then we are looking at a people for whom connections between notes is very important. The agenda is whether melody is important enough for them to overlook the dissonant elements in chords (compared to their purer, more consonant single tones), so as to allow them to use chords in the enhancement of their melodies. Only after the full scale and melody develop first can harmony even begin to appear on this historical agenda. The oldest song dates this agenda far earlier in time and gives to the diatonic scale a near-universal status not formerly ascribed to it.
"Tonality", which is defined as a "loyalty to a keynote", is also exhibited in the oldest song by repeating phrases found at the end of sentences, usually on the same note as the keynote of the tune.
Η Ευτυχία Του Μη Ξεχωριστού
Η Ευτυχία Του Μη Ξεχωριστού
Του Γιώργου Αράπογλου
Άραγε, πώς ορίζουμε σήμερα τα όρια της «επιτυχίας» και τι είναι αυτό που κάνει κάποιον από μας «ξεχωριστό»; Γιατί είναι τόσο σημαντικό για κάποιον να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους; Είναι τόσο κακό να ανήκει κάποιος στον «μέσο όρο»; Να είσαι ένας απλός, καθημερινός άνθρωπος μέσα σε μια κοινωνία απλών ανθρώπων; Αλλά και πώς ορίζονται τα όρια της επιτυχίας; Υπάρχει ένας και μοναδικός ορισμός; Ποιοι είναι οι στόχοι που θέτουμε όλοι μας ενόψει της νέας χρονιάς;
Ανάστηθι - Αλέξανδρος Βαναργιώτης
Κάθε μέρα όλο και πιο πολύ
ο θάνατος εγκαθίσταται μέσα μας
Κάποτε του ανοίξαμε την πόρτα.
Από τότε ένα ρολόι δράκος
δαγκώνει τους δρόμους μας
ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΙΚΙΛΟΥ - ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ (του οποίου σώζονται πλήρως και οι στίχοι και η μουσική).
Η λεγόμενη «Στήλη του Σείκιλου».
ΟΣΟΝ ΖΗΣ ΦΑΙΝΟΥ,
ΜΗΔΕΝ ΟΛΩΣ ΣΥ ΛΥΠΟΥ.
ΠΡΟΣ ΟΛΙΓΟΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΖΗΝ,
ΤΟ ΤΕΛΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ
Μετάφραση
Όσο ζεις λάμψε,
καθόλου μη λυπάσαι.
Για λίγο διαρκεί η ζωή,
ο χρόνος καθορίζει το τέλος.
Το τραγούδι του Σείκιλου για την Ευτέρπη
Seikilos epitaph - the oldest surviving example of a complete musical composition
Marble stele, the so-called Seikilos column, with poetry and musical notation
Seikilos epitaph - the oldest surviving example
of a complete musical composition
"Ο κόσμος όλος μέσα μας"... "the whole world within us"
VISUAL ART: Liebe | Acrylics on canvas | 2011 | 200 x 300 cm
η ΕΡΗΜΟΣ μας πληγώνει ...
"Ο τόπος στον οποίο είναι φανερή η ιδιοτέλεια και η υστεροβουλία, μας πληγώνει. Δεν μας πληγώνουν τόσο τα μάρμαρα, που λέει ο Σεφέρης, όσο μας πληγώνει η απουσία της ευλογίας του Θεού, η έρημος."
ΑΠΑΡΑΚΛΗΤΗ ΕΡΗΜΟΣ
Ο κόσμος στον οποίο όλα γίνονται με ιδιοτέλεια και υστεροβουλία και τίποτα με την καρδιά, είναι απαράκλλητη έρημος, δηλαδή τόπος χωρίς την ευλογία του Κυρίου και το έλεος.
ΑΠΑΡΑΚΛΗΤΗ ΕΡΗΜΟΣ
Ο κόσμος στον οποίο όλα γίνονται με ιδιοτέλεια και υστεροβουλία και τίποτα με την καρδιά, είναι απαράκλλητη έρημος, δηλαδή τόπος χωρίς την ευλογία του Κυρίου και το έλεος.
Ο Ιλισσός (ή Ιλισός ή Ειλισσός ή και Ηιλισός) και η καταστροφή του ...
«Tι εκάνατε τον Ιλισό και τον Κηφισό, τα δυό αγιάσματά μου; Εβάλατε μέσα τους τους υπονόμους σας, ερίξατε τα νερά των εργοστασίων σας. Δεν βλέπω πια βωμούς των θεών επάνω εις τα όρη μου και τους λόφους, πάρεξ τα γραφεία και τις μηχανές των Εταιρειών σας. Εκείνοι ήταν σημάδι λατρείας, σε σας δεν απόμεινε παρ' η κατώτερη μορφή της σχέσης με τη Φύση, η εκμετάλλευση».
Δημήτρης Πικιώνης «Γαίας ατίμωσις»
O Ιλισσός στο ύψος της Καλιρρόης απο φωτογραφία του 1910
Ο Ιλισσός (ή Ιλισός ή Ειλισσός ή και Ηιλισός) ποταμός, στην αρχαιότητα θεωρείτο ιερός και τα νερά του χρησιμοποιούνταν για τις ιερές καθάρσεις των Αθηναίων.
«...[229a] Σωκράτης
δεῦρ᾽ ἐκτραπόμενοι κατὰ τὸν Ἰλισὸν ἴωμεν, εἶτα ὅπου ἂν δόξῃ ἐν ἡσυχίᾳ καθιζησόμεθα.
Έλα ν' αλλάξωμεν δρόμον και να υπάγωμεν προς τον Ιλισσόν, κατόπιν εις όποιον μέρος ήθελε μας αρέσει θα καθίσωμεν με ησυχίαν.
Έλα ν' αλλάξωμεν δρόμον και να υπάγωμεν προς τον Ιλισσόν, κατόπιν εις όποιον μέρος ήθελε μας αρέσει θα καθίσωμεν με ησυχίαν.
Life's a Trip
WATCH / LISTEN TO
JEAN - CLAUDE ELOY -- SHANTI / "PREMONITIONS"
WHILE YOU ARE LISTENING TAKE A LOOK AT :
"Αφανισμένοι οι βωμοί και των θεών τ’ αγάλματα ..."
"Αφανισμένοι οι βωμοί και των θεών τ’ αγάλματα
από τα βάθρα σύρριζα τα τσακίσαν
και τ’ άφηναν γκρεμίσματα στο χώμα.
Σπείρανε το κακό,
γι’ αυτό κι όσα έχουν πάθει μικρότερο κακό δεν είναι•
να πάθουν κι άλλα μέλλεται"
Αισχύλου Πέρσες
Μετάφραση Νικολέττα Φριντζήλα
ΚΙ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ !!!
Η χειρόγραφη συλλογή του υπερρεαλιστή καλλιτέχνη, Paul Cadden, ο οποίος χρησιμοποίησε μόνο μολύβι για τα έργα του!
Μπορεί οι παρακάτω εικόνες να μοιάζουν με φωτογραφίες, ωστόσο στη πραγματικότητα αποτελούν τη χειρόγραφη συλλογή του υπερρεαλιστή καλλιτέχνη, Paul Cadden, ο οποίος χρησιμοποίησε μόνο μολύβι για τα έργα του!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ
Δεν έμεινα ποτέ στην άκρη του γυαλού γιατί ΔΕΝ ΦΟΒΟΜΟΥΝ !!!
Κολυμπούσα στα βαθειά, έμπαινα σε σπηλιές σκοτεινές
βρίσκοντας την μοναδικότητα.
Δεν έχει η θάλασσα άκρη,
ούτε τα ταξίδια της φαντασίας μας αρχή και τέλος.
Στον βυθό της υδάτινης αγκαλιάς
Αυτή η εικόνα του γνοφερού βυθού της θάλασσας,
αυτής της υδάτινης μήτρας του κόσμου,
με συναρπάζει και με συγκινεί.
I FORESEE THE DARK AHEAD ... IF I STAY ...
VISUAL ART
SEE MORE
AUDIO
THE KILIMANJARO DARKJAZZ ENSEMBLE
I FORESEE THE DARK AHEAD , IF I STAY (FULL LIVE ALBUM)
... PERFECT REFLECTION OF THE UNIVERSE ...
"At once terrible and attractive, beautiful and cold, deep and realistic, ethereal and concrete,
his work is a perfect reflection of the universe which surrounds us"
SEE MORE
... a dream inside a dream ...
A Dream inside a Dream
Available on Bandcamp new Sonologyst single track "a dream inside a dream" dedicated to the memory of J.L.Borges. Great thanks to Aktarus Aksam for his collaboration on track and artwork. Enjoy the music.
LISTEN TO
SEE MORE
"...η Ποίηση είναι πάντοτε μία όπως ένας είναι και ο ουρανός ... " ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
SCARED ANGELS
AUDIO VIDEO
"...η Ποίηση πάντοτε είναι μία όπως ένας είναι και ο ουρανός..."
"Το ζήτημα είναι από πού βλέπει κανείς τον ουρανό...
Εγώ τον έχω δει από καταμεσίς της θάλασσας."
" Όταν ανακαλύψουμε τις μυστικές σχέσεις των εννοιών και τις περπατήσουμε σε βάθος θα βγούμε σ’ ένα άλλου είδους ξέφωτο που είναι η Ποίηση."
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
Δεν μεριμνήσαμε για λάδι
και σβήσαν τα λυχνάρια μας
Γλυκιά η μέθη των απολαύσεων
Παραδοθήκαμε
Μία σπουδαία λύση
Που έρχεται με τη ανατολή
Μονάχα κάποιου ήλιου.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ
ΔΕΙΤΕ ΣΕΛΙΔΑ
ΔΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ
«Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός, και μακάριος ο δούλος, ον ευρήσει γρηγορούντα. Ανάξιος δε πάλιν ον ευρήσει ραθυμούντα. Βλέπε ουν, ψυχή μου, μη τω ύπνω κατενεχθείς, ίνα μη τω θανάτω παραδοθείς και της βασιλείας έξω κλεισθείς. Αλλά ανάνηψον κράζουσα· Άγιος, Άγιος, Άγιος ει ο Θεός ημών, διά της Θεοτόκου ελέησον ημάς».
Δεν θα απολογηθώ
Είναι γνωστή η κατάστασή μας
Ράθυμοι
Δεν μεριμνήσαμε για λάδι
και σβήσαν τα λυχνάρια μας
Γλυκιά η μέθη των απολαύσεων
Παραδοθήκαμε
Θα ακούσουμε πάλι το γλέντι
εκτός του νυμφώνος
Θ' ακολουθήσουμε
την πομπή του γάμου
στο τέλος
με τα κεφάλια σκυμμένα
ως Χαναναίοι
εσθίοντες από των ψιχίων
των πιπτόντων από της τραπέζης
και βοώντες
Παιδιόθεν ασθενούμεν, Κύριε
Βοήθει ημίν τη απιστία
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ
ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ
Όταν ο άνθρωπος-μινιατούρα
Έγινε μουγκός
Λύση μοναδική αυτοδικίας
Μία σπουδαία λύση
Που έρχεται με τη ανατολή
Μονάχα κάποιου ήλιου.
- NOISE MUSIC IS FOR THE CHILDREN - SHOREDITCH EXPERIMENTAL MUSIC SCHOOL , 1969
Shoreditch Experimental Music School, 1969
WATCH AUDIO VIDEO
Worth watching: This vintage (1969) BBC program looks at “experimental music education,” of the time. We’re not sure if it’s the most awesome thing ever – or the most disturbing. Either way, it’s a fascinating look at how some of the avant garde musical approaches of the day – including electronics and system music – were brought into the classroom.
READ HERE
READ MORE
READ ALSO
... the POWER within music !!!
We were interested in a lot of the POWER within music for creating STATES OF MIND and REVEALING parts of your own PERSONALITY to yourself. Also as an avenue or a medium for accessing some of the more PRIMITIVE INSTICTS and SUBCONSCIOUS: stuff that goes on in everybody's heads, but most people don't have an outlet for."
READ HERE
LISTEN TO
FIND MORE ABOUT
READ MORE ABOUT
SEE ALSO
Τελευταία παρουσία ...
Απ’ τα ΥΠΟΓΕΙΑ έχεις καλύτερη θέα στην ΕΛΠΙΔΑ
LISTEN TO
Εμείς είμαστε. Εγώ, Εσύ Εμείς.
Πριν το νερό, η απελπισία πνίγει τους ανθρώπους. Φωνές, ουρλιαχτά κλάματα. Παιδιά πέφτουν στη θάλασσα. Γονείς τα ακολουθούν. Πριν το κρύο, ο πόνος τρυπάει τη καρδιά τους.
Την ματαιότητα την είχαμε εικόνισμα μας. Φτιάχναμε ναούς γι’ αυτήν. Ο καθένας μας κι από έναν. Λαμπρούς ναούς, ψηλούς, λευκούς ή γκρίζους. Οικήματα επιβλητικά με μεγαλοπρεπή προαύλια
Μα αυτή ήθελε θυσίες. Κι εμείς πρόθυμοι να γεμίσουμε τον βωμό της. Οι άπιστοι δεν ωφελούν κανέναν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ
ΠΗΓΗ
... ὁ Βαραββᾶς γυρίζει ἐλεύθερος ...
"... μια Ρήξη για να λήξει ο αυτοεγκλωβισμός του ανθρώπου στην Ιστορία όπου κυριαρχεί η οσμή του θανάτου και η υπαρξιακή απειλή του μηδενός ..."
Το «τρελό» βλέμμα ενός στρατιώτη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Έχει πάθει σοκ από το χάος και τη φρίκη, όπως και αμέτρητοι συμπολεμιστές του...
Ο άνθρωπος καταλήγει τελικά τραγικός όταν μέσα στην υπαρξιακή του δίψα για νόημα και ελευθερία , ερωτοτροπεί με τον διαχρονικό Βαραββά και τα ιστορικά του προσωπεία.
Τίνα θέλετε ἀπολύσω ὑμῖν;
Ὁ κόσμος μοιάζει νά λησμόνησε πώς σταυρώθηκε ὁ Χριστός καί πώς ὁ Βαραββᾶς γυρίζει ἐλεύθερος.
Ἐμεῖς δέ θελήσαμε τήν ἀπόλυσή του;
Τώρα ζητᾶμε τά ρέστα.
Ἐμεῖς πού τόν άπολύσαμε!
Τον απολύσαμε κι απεμπολήσαμε:
μια Πρόταση Ζωής.
Η Αντίφαση Του Κακού Και Το Μεγάλο Στοίχημα Της Ανθρωπότητας ...
Η Γη δεν μας χωράει και καθώς καταστρέφουμε αυτή την ισορροπία θα αυτοεξοντωθούμε.
Προειδοποίηση: Αυτό το κείμενο δεν συστήνεται σε όσους πάσχουν από πνευματική αρτηριοσκλήρωση. Το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα αυτής είναι η αυταπάτη της κατοχής της αλήθειας.)
«Ο κόσμος ξεκίνησε χωρίς τον άνθρωπο και θα τελειώσει χωρίς αυτόν» - Claude Levi-Strauss
Προειδοποίηση: Αυτό το κείμενο δεν συστήνεται σε όσους πάσχουν από πνευματική αρτηριοσκλήρωση. Το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα αυτής είναι η αυταπάτη της κατοχής της αλήθειας.)
Ένα από τα θέματα που διαπραγματεύεται ο Πρίμο Λέβι στα βιβλία του είναι εκείνο της προέλευσης του Κακού. Δεν καταλήγει σε κάποιο συμπέρασμα, αφού είναι λογοτέχνης και η λογοτεχνία θέτει ερωτήματα και προβάλλει αντιφάσεις, δεν δίνει απαντήσεις.
Ο Λέβι αντιμετωπίζει το Κακό ως κάτι παράλογο και ταυτόχρονα συνυφασμένο με τη φύση του ανθρώπου, σαν να λέει: Είναι παράλογο πόσο παράλογα κακός μπορεί να είναι ο άνθρωπος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ
«Το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο» του Πιερ Πάολο Παζολίνι
" Το Ευαγγέλιο μου έβαζε το εξής πρόβλημα: δεν μπορούσα να το εξιστορήσω σαν ένα κλασικό αφήγημα, γιατί δεν είμαι πιστός, αλλά άθεος. Από την άλλη ήθελα να διηγηθώ την ιστορία του Χριστού, Υιού του Θεού. Έπρεπε λοιπόν να διηγηθώ μια ιστορία στην οποία δεν πίστευα. Δεν μπορούσε λοιπόν να είμαι εγώ εκείνος που εξιστορεί. Έτσι χωρίς να το θέλω οδηγήθηκα στην ανατροπή, όλης μου της κινηματογραφικής τεχνικής και γεννήθηκε αυτό το μάγμα ύφους, που είναι χαρακτηριστικό του κινηματογράφου της ποίησης. Γιατί για να μπορέσω να εξιστορήσω το Ευαγγέλιο, έπρεπε να βυθιστώ στην ψυχή ενός που πιστεύει. "
Πιέρ Πάολο Παζολίνι
AUDIO/ VIDEO
SOMETIMES I FEEL LIKE A MOTHERLESS CHILD - ODETTA'S SONG
AUDIO/ VIDEO
SOMETIMES I FEEL LIKE A MOTHERLESS CHILD - ODETTA'S SONG
Διαβάστε περισσότερα στο blog
TVXS - TV Χωρίς Σύνορα
TVXS - TV Χωρίς Σύνορα
Bellerophone: Do You Feel Lucky? - Κοσμικοί ήχοι αξιώσεων !!!
Bellerophone ονομαζόταν το διαστημόπλοιο που μετέφερε τον επιστήμονα Edward Morbius στον Απαγορευμένο Πλανήτη, σύμφωνα με τα κινηματογραφικά τεκταινόμενα του Forbidden Planet· της εμβληματικής ταινίας sci-fi φουτουρισμού του 1956 – με τις κορυφαίες για την εποχή αποτυπώσεις ρομπότ στη μεγάλη οθόνη– του ηχητικού περιβλήματος της οποίας ηγούνταν το πρώτο ολότελα ηλεκτρονικό σάουντρακ των αδερφών Barron.
LISTEN TO
Το συνθετικό όραμα του Δημήτρη Σαντζιλιώτη κατατίθεται ανελλιπώς από το 2005 στο ηλεκτροακουστικό εγχείρημα Bellerophone. Κι αυτή είναι η τέταρτη φορά που o εν λόγω Αθηναίος ξεδιπλώνει τις απόψεις του στη διάρκεια ενός ολοκληρωμένου άλμπουμ, προσφέροντας ξανά έναυσμα για ενδοσκόπηση και συναρπαστικά «ταξίδια» στον εσώτερο εαυτό μας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ
Το συνθετικό όραμα του Δημήτρη Σαντζιλιώτη κατατίθεται ανελλιπώς από το 2005 στο ηλεκτροακουστικό εγχείρημα Bellerophone. Κι αυτή είναι η τέταρτη φορά που o εν λόγω Αθηναίος ξεδιπλώνει τις απόψεις του στη διάρκεια ενός ολοκληρωμένου άλμπουμ, προσφέροντας ξανά έναυσμα για ενδοσκόπηση και συναρπαστικά «ταξίδια» στον εσώτερο εαυτό μας.
Από μόνη της, η ονοματοδοσία του πρότζεκτ παρέχει μια αρχική «εικόνα» για το τι ενδέχεται να βιώσει ο επίδοξος ακροατής μέσα στα πλαίσια αυτού. Για να εξηγηθώ επί της διαπίστωσης μου, αρκεί να πω ότι Bellerophone ονομαζόταν το διαστημόπλοιο που μετέφερε τον επιστήμονα Edward Morbius στον Απαγορευμένο Πλανήτη, σύμφωνα με τα κινηματογραφικά τεκταινόμενα του Forbidden Planet· της εμβληματικής ταινίας sci-fi φουτουρισμού του 1956 – με τις κορυφαίες για την εποχή αποτυπώσεις ρομπότ στη μεγάλη οθόνη– του ηχητικού περιβλήματος της οποίας ηγούνταν το πρώτο ολότελα ηλεκτρονικό σάουντρακ των αδερφών Barron. Εκείνη η νεοεισελθείσα αντίληψη περί της αυτοσχεδιαστικής αξιοποίησης των «καινούργιων» και μη τεχνολογικών μέσων στη μουσική, εφόρμησε από τα ’50s στη δημιουργικότητα πολλών συνθετών, οι οποίοι έκτοτε εντρύφησαν σε κάθε είδους εργαλείο (αναλογικό και ψηφιακό) παραγωγής ηχητικών συχνοτήτων.
Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΙΗΣΟΥΣ - TAΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
listen to adarcah
LISTEN TO
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Τάσος Λειβαδίτης, Ο αδελφός Ιησούς
…Πιστεύω στα διστακτικά αδέξια βήματα των ταπεινών και στο Χριστό που διασχίζει την Ιστορία…
Rembrandt, Το κεφάλι του Χριστού (μέσα 17ου αι)
Ευαγγελισμός
Ήταν βέβαια πάντα λίγο παράξενος, έμενε στο διπλανό δωμάτιο, όμως εκείνη τη νύχτα βγήκε στο δρόμο κρατώντας μια λάμπα, «τι γυρεύεις;» του λέω, «τη Θεοτόκο» μού λέει – στην ακατάληπτη γλώσσα εκείνων που δίνουν νόημα σε μια εποχή.
Ed. Burne Jones, Ο Ευαγγελισμός (1879)
Η γέννηση
Έν’ άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα. Χτύπησα την πόρτα και μπήκα. Μου’ δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό. «Είδες, μου λέει – γεννήθηκε η ευσπλαχνία.» Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ, γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες και δε θα’ χαμε να πούμε τίποτα ωραιότερο απ’ αυτό.
Paul Gauguin, Η γέννηση του Χριστού (1896)
Η ταφή
Πέθανε ύστερα από λίγες μέρες. Τον θάψαμε στην άκρη ενός παλιού κοιμητηρίου, δυο άνθρωποι
είσοδος σε μοναχικό διάλογο - entrance in lonesome dialogue
MUSIC VIDEO
Architect - Wachsmuth (Comaduster Remix)
"Ας λήξουν" Ποίηση-Απαγγελία Μανόλης Πολέντας
το κέρδος ας λήξει.
οι συγκροτημένοι νόες
που γεννούν σκουριασμένα μέλλοντα
τώρα ας καταλήξουν
ΔΕΙΤΕ
"Ας λήξουν"
Ποίηση-Απαγγελία
Μανόλης Πολέντας
Ας λήξουν
ας λήξουν τώρα
WE LYING BY SEASAND by Marco Lucchi
The heavenly music over the sand
Sounds with the grains as they hurry
LISTEN TO
M.Nomized | synthesizers, soundscapes, electric guitar, percussions and loops
We lying by seasand, watching yellow
And the grave sea, mock who deride
Who follow the red rivers, hollow
Alcove of words out of cicada shade,
For in this yellow grave of sand and sea
A calling for colour calls with the wind
That's grave and gay as grave and sea
Sleeping on either hand.
The lunar silences, the silent tide
Lapping the still canals, the dry tide-master
Ribbed between desert and water storm,
Should cure our ills of the water
With a one-coloured calm;
THE GREATEST ELECTRONIC ALBUMS OF THE 1950S AND 1960S
THE GREATEST ELECTRONIC ALBUMS OF THE 1950S AND 1960S
Originally published on
Words: Joseph Morpurgo
The great electronic albums of the 1970s get plenty of kudos – but what of their predecessors?
Casual accounts of the history of electronic music tend to point back to familiar sources: Suicide’s babble’n’hum; Cluster, Klaus Schulze and the rest of the Krautrock squad; the stygian mulch-music of early Cabaret Voltaire and Throbbing Gristle; and of course Kraftwerk’s meticulous robot pop. Further back? Well, that’s when things tend to get a little foggy
READ THE ARTICLE
Η Μεγαλύτερη Γενοκτονία Στην Ιστορία Της Ανθρωπότητας
Στην Ιστορία της ανθρωπότητας οι γενοκτονίες είναι τόσο συνηθισμένες που μοιάζει λες και οι άνθρωποι είναι απευθείας απόγονοι των μυρμηγκιών.
Οι αιτίες κάθε γενοκτονίας, αν δούμε πίσω απ” τις προφάσεις και τις επιφάσεις, είναι πάντα οι ίδιες: Κυριαρχία και Κέρδος.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Σεμπαστιάο Σαλγκάδο
Η Μεγαλύτερη Γενοκτονία Στην Ιστορία Της Ανθρωπότητας
Στην Ιστορία της ανθρωπότητας οι γενοκτονίες είναι τόσο συνηθισμένες που μοιάζει λες και οι άνθρωποι είναι απευθείας απόγονοι των μυρμηγκιών.
Απ” τις πιο κοντινές (χωροχρονικά) γενοκτονίες, όπως εκείνες των Αρμενίων και των Ποντίων ή το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, μέχρι τις πιο μακρινές, όπως την πλήρη εξάλειψη των Τασμανών (δείτε παλιότερο κείμενο «Γενοκτονία!» Γενοκτονία! , διαφαίνεται μια δολοφονική μανία που δεν παρατηρείται σε κανένα άλλο θηλαστικό.
Οι αιτίες κάθε γενοκτονίας, αν δούμε πίσω απ” τις προφάσεις και τις επιφάσεις, είναι πάντα οι ίδιες: Κυριαρχία και Κέρδος.
Η Θρησκεία, το Έθνος, η Φυλή είναι σαφώς ιδεολογήματα που χρησίμευσαν (και χρησιμεύουν) ως παραπετάσματα ή ως λάβαρα, για να πείθονται οι θύτες ότι πράττουν κάτι ορθό.
Ό,τι είναι Ιερό, κάθε δόγμα, οδηγεί αναπόφευκτα στην Εξόντωση του Άλλου.
~~
Αν εξαιρέσουμε την τελευταία γενοκτονία, την παγκόσμια και νεοφιλελεύθερη, υπάρχει μια άλλη (όχι τόσο γνωστή ούτε τόσο προβεβλημένη) που κατέχει τα σκήπτρα της πιο αποτρόπαιης. Είναι η γενοκτονία των Ινδιάνων της Αμερικής, των αυτόχθονων κατοίκων της αμερικανικής ηπείρου, που εξολοθρεύτηκαν απ” τον «ανώτερο πολιτισμό» των Ευρωπαίων.
Το μέγεθος αυτής είναι εξωπραγματικό και η γενοκτονία συνεχίζεται στις μέρες μας.
~~{}~~
Οι Μεγάλες Αντίλλες (Κούβα, Ισπανιόλα, Τζαμάικα) είχαν 1,5 εκατομμύριο αυτόχθονες το 1492, όταν τους «ανακάλυψε» ο Χριστόφορος Κολόμβος.
Το 1550 δεν είχε απομείνει ούτε ένας Ινδιάνος σ” αυτά τα νησιά.
Εξήντα χρόνια. Ενάμιση εκατομμύριο νεκροί και η εξαφάνιση ενός πολιτισμού.
~~{}~~
Όταν οι Πορτογάλοι ανακάλυψαν τη Βραζιλία, το 1500, υπολογίζεται ότι κατοικούσαν εκεί περίπου 3 εκατομμύρια Ινδιάνοι.
Το 1950 δεν ήταν περισσότεροι από 150.000
Και καθώς η γενοκτονία συνεχίζεται, σήμερα δεν υπερβαίνουν τους 100.000.
Σχεδόν τρία εκατομμύρια νεκροί.
~~
Κάθε «πρόοδος» του βιομηχανικού πολιτισμού ωθεί ολοένα τους Ινδιάνους προς αφιλόξενες περιοχές, αν δεν τους εξοντώνει απροκάλυπτα.
Το 1968 οι αρχές παραδέχτηκαν ότι υπάλληλοι της υποτιθέμενης Υπηρεσίας Προστασίας των Ινδιάνων δωροδοκούνταν από εταιρείες για να τους επιτρέπουν να πουλούν τις γαίες όπου κατοικούσαν Ινδιάνοι.
Ή να κλείνουν τα μάτια όταν τους εξοντώνουν με τις πιο φριχτές πρακτικές: Ομαδικές δολοφονίες με πυροβόλα, καταστροφή των χωριών με δυναμίτιδα, δηλητηρίαση με αρσενικό και φυτοφάρμακα.
~~
Η νομολογία της Βραζιλίας για τους Ινδιάνους έχει ως βασικό στόχο την «ενσωμάτωση τους στην εθνική κοινότητα».
Πώς το κάνει;
Το κεφάλαιο ΙΙ του Θεσμικού Πλαισίου αναφέρει: «Κάθε Ινδιάνος που δεν έχει αφομοιωθεί βρίσκεται υπό την κηδεμονία του κράτους και δεν τον προστατεύει το Σύνταγμα της Βραζιλίας».
Ο «αφομοιωμένος» Ινδιάνος δεν είναι πια Ινδιάνος, αφού απαρνιέται την κουλτούρα του.
Τοποθετείται στο πιο χαμηλό επίπεδο της κοινωνικής κλίμακας. Αφομοίωση σημαίνει εξαθλίωση, επαιτεία, αλκοολισμό, πορνεία.
Τοποθετείται στο πιο χαμηλό επίπεδο της κοινωνικής κλίμακας. Αφομοίωση σημαίνει εξαθλίωση, επαιτεία, αλκοολισμό, πορνεία.
Ο Ινδιάνος αυτός δεν έχει νομική υπόσταση ούτε στις σχέσεις του με τους άλλους ούτε ως ιδιαίτερη οντότητα, και δεν μπορεί να προβεί σε δικαιοπραξίες.
Το Θεσμικό Πλαίσιο δεν αναγνωρίζει στους Ινδιάνους το δικαίωμα ιδιοκτησίας γης (την οποία κατέχει, ελέγχει και διαχειρίζεται το Ομοσπονδιακό κράτος).
Τα άρθρα 34, 35 και 36 του τρίτου μέρους επιτρέπουν την εκτόπιση ολόκληρων ιθαγενών πληθυσμών μ” ένα απλό διάταγμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, για λόγους όπως η «εθνική ασφάλεια» και η «ανάπτυξη της περιοχής για λόγους εθνικού συμφέροντος».
Το άρθρο 60 του Θεσμικού πλαισίου κάνει λόγο για την «ψυχική εξέλιξη» των Ινδιάνων!
~~{}~~
... την απέραντη εκείνη ορατότητα ...
"Ο άνθρωπος δεν είναι ποτέ τόσο μεγάλος ή τόσο μικρός όσο οι έννοιες
που συλλαμβάνει, από τον Άγγελο αρχινώντας ίσαμε τον Δαίμονα."
φωτο
XXI
Εκφράζομαι όπως ένα περγαμόντο στον πρωινόν αέρα.
Η διήθηση που δεν την αντιλαμβάνεται άλλος κανείς, αυτή έχει σημασία.
Μέσ' από τους κοινωνικούς αγώνες, τη λαχτάρα για δίκιο και για ελευθερία,
το αναπαλλοτρίωτο του ατόμου: μια ευωδία!
Ο άνθρωπος δεν είναι ποτέ τόσο μεγάλος ή τόσο μικρός όσο οι έννοιες
που συλλαμβάνει, από τον Άγγελο αρχινώντας ίσαμε τον Δαίμονα.
Είναι όσο το μέρος που απομένει όταν οι δύο αυτές αντίπαλες δυνάμεις αυτοεξουδετερωθούνε.
Αν μου αρέσει ν' ανάγομαι στην ευγένεια του δέντρου ή να μετατρέπω σε αίνιγμα τις λύσεις, είναι γι' αυτό.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)