"...η Ποίηση είναι πάντοτε μία όπως ένας είναι και ο ουρανός ... " ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

SCARED ANGELS 

AUDIO VIDEO 

"...η Ποίηση πάντοτε είναι μία όπως ένας είναι και ο ουρανός..."

"Το ζήτημα είναι από πού βλέπει κανείς τον ουρανό... 

Εγώ τον έχω δει από καταμεσίς της θάλασσας."

" Όταν ανακαλύψουμε τις μυστικές σχέσεις των εννοιών και τις περπατήσουμε σε βάθος θα βγούμε σ’ ένα άλλου είδους ξέφωτο που είναι η Ποίηση."

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ 

"από την ενότητα «Μυρίσαι το Άριστον» της συλλογής, Ο Μικρός Ναυτίλος"
ΑΠΟ
Αέναη επΑνάσταση

Δεν μεριμνήσαμε για λάδι

και σβήσαν τα λυχνάρια μας

Γλυκιά η μέθη των απολαύσεων

Παραδοθήκαμε

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΝΑΡΓΙΩΤΗΣ

Μία σπουδαία λύση

Που έρχεται με τη ανατολή

Μονάχα κάποιου ήλιου.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ  

ΑDARCAH POETICAL - ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ - ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ
ΑDARCAH POETICAL FACEBOOK

ΔΕΙΤΕ ΣΕΛΙΔΑ 

Αέναη επΑνάσταση

ΔΕΙΤΕ 

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΝΑΡΓΙΩΤΗΣ FACEBOOK

ΔΕΙΤΕ

 ΑDARCAH POETICAL ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

ADARCAH POETICAL FACEBOOK

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ 

«Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός, και μακάριος ο δούλος, ον ευρήσει γρηγορούντα. Ανάξιος δε πάλιν ον ευρήσει ραθυμούντα. Βλέπε ουν, ψυχή μου, μη τω ύπνω κατενεχθείς, ίνα μη τω θανάτω παραδοθείς και της βασιλείας έξω κλεισθείς. Αλλά ανάνηψον κράζουσα· Άγιος, Άγιος, Άγιος ει ο Θεός ημών, διά της Θεοτόκου ελέησον ημάς».

Δεν θα απολογηθώ

Είναι γνωστή η κατάστασή μας

Ράθυμοι

Δεν μεριμνήσαμε για λάδι

και σβήσαν τα λυχνάρια μας

Γλυκιά η μέθη των απολαύσεων

Παραδοθήκαμε

Θα ακούσουμε πάλι το γλέντι

εκτός του νυμφώνος

Θ' ακολουθήσουμε 

την πομπή του γάμου

στο τέλος

με τα κεφάλια σκυμμένα

ως Χαναναίοι

εσθίοντες από των ψιχίων

των πιπτόντων από της τραπέζης 

και βοώντες

Παιδιόθεν ασθενούμεν, Κύριε

Βοήθει ημίν τη απιστία

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΝΑΡΓΙΩΤΗΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ 

ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ 

Όταν ο άνθρωπος-μινιατούρα

Έγινε μουγκός

Λύση μοναδική αυτοδικίας

Μία σπουδαία λύση

Που έρχεται με τη ανατολή

Μονάχα κάποιου ήλιου.

Η αντανάκλασή του

Μες στα φθινοπωρινά

Γριπωμένα λεωφορεία.

Εκεί που όλοι ξένοιαστοι

Μέσα σε μια φριχτή αδράνεια

Σαν και αυτή της παλιάς κόκα-κόλα

Στη γαλαρία από το μεταμεσονύκτιο

Δρομολόγιο που πέταξε μία ωραία.

Ήταν μια όμορφη γυναίκα.

Τα μαλλιά της ανοιχτά βαμμένα.

Φορούσε πάντα μαύρα ρούχα

Και προκλητικά περλέ εσώρουχα.

Κάποτε όλοι θα απολυθούμε.

Και ύστερα θα μιλήσουν οι προηγούμενοι

Για αυτές τις ουτοπίες.

Κανείς δε μιλά εδώ μέσα

Σε λίγο φτάνουμε

Το λεωφορείο θα αδειάσει

Σε χαιρετώ

Σε λίγο τελειώνει η αθωότητα σου

Πίστεψε με. Πίστεψε κάτι.

Σε λίγο θα πρέπει να φτάσουμε.

1 Απριλίου 2015 στις 6:43 π.μ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ  

ADARCAH POETICAL
ADARCAH POETICAL - ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ