Τα χρόνια των χαρταετών, όπως ονομάζω την περίοδο από τότε που πρωτοείδα χαρταετό έως σήμερα, πολλοί χαρταετοί δεν ανέβηκαν ποτέ ή τσακίστηκαν στο πρώτο πέταγμά τους από κακούς χειρισμούς του ιδιοκτήτη τους. Άλλοι μπλέχτηκαν σε καλώδια ή κλαδιά κι αφέθηκαν εκεί να τους κουρελιάζει ο άνεμος. Πάντα θαύμαζα εκείνους που με αυτοθυσία προσπαθούσαν να ξεμπλέξουν τους αετούς τους…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
*Αλέξανδρος Βαναργιώτης, Η θεωρία των χαρταετών, Παράξενες Μέρες, Αθήνα 2013.
"Πρόκειται για το δεύτερο πεζογραφικό βιβλίο του συγγραφέα. Τα αφηγήματα θεμελιώνονται σε γλώσσα απλή και καλοδουλεμένη, απόρροια της στέρεας φιλολογικής σκευής του δημιουργού. Βιωματικός ρεαλισμός, δραματοποιημένος αφηγητής, σποραδικό μπόλιασμα της γραφής με ποικίλους συνειρμούς και ονειρογενή στοιχεία, ύφος κουβεντιαστό, που εκδιώκει κάθε ίχνος λογοτεχνικής πόζας. Συγκινησιακώς δραστικά αφηγήματα μικρής φόρμας, τα οποία συνεχίζουν το δρόμο, που πρώτος χάραξε, ο Γιώργος Ιωάννου."
Δημήτρης Κόκορης
φιλόλογος, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του ΑΠΘ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου